สุนัขวิ่งวนไล่กัดเนื้อที่ผูกอยู่บนหลัง กัดเท่าไรก็ไ่ม่โดน วิ่งวนไม่จบไม่สิ้น น่าสงสาร เปรียบเหมือนผู้ตกเป็นทาสกระแสวัตถุนิยม ถูกหลอกให้เสพค่านิยมแทนที่จะเสพคุณภาพบนความพอเพียง จึงต้องก้มหน้าก้มตาทำงานเพื่อไล่ซื้อวัตถุตามกระแสไม่จบไม่สิ้นเพื่อให้ตนทันสมัยที่สุด ไล่งับความทันสมัยทั้งชีวิตก็ไม่มีทางตามทัน
ความเจริญทางวัตถุนำมาซึ่งความโลภและความเสื่อมในศีลธรรมของประชาสังคม
