เป็นดาราได้บุญหรือบาป

เมื่อครั้งพุทธกาล  มีมานพหนุ่มคนหนึ่งได้ทูลถามพระพุทธองค์ว่า     การแสดงการละเล่นขับร้องพ้อนรำทำให้มหาชนเกิดความเพลิดเพลินมีความสุข  จะได้อนิสงฆ์มากเท่าใด

พระพุทธองค์ทรงดำรัสว่า     เธออย่าไปรู้เลย

มานพหนุมได้ทูลถามอีก

พระพุทธองค์ตรัสว่า     เป็นสิ่งที่เธอไม่ควรรู้

มานพได้ถามอีกเป็นครั้งที่ 3

พระพุทธองค์จึงทรงตรัสว่า     ผู้ที่แสดงขับร้องและการละเล่นต่าง ๆ นั้น  จะไปสู่ทุกข์คติอบายทุกคน  เพราะทำให้คนเกิดความลุ่มหลงในความเพลิดเพลิน นำไปสู่กามตัณหา

มานพหนุ่มได้ยินดังนั้นถึงกับร้องไห้คร่ำครวญ ลำพันว่าไม่น่าเลย

พระพุทธองค์จึงได้ตรัสกับมานพว่า     เราบอกตั้งแต่แรกแล้วว่า เป็นสิ่งที่เธอไม่ควรรู้  แล้วเวลานี้มาร้องไห้เสียใจอยู่ทำไม

มานพตอบว่า     ครูอาจารย์ได้บอกว่าเมื่อตายแล้วจะได้ขึ้นสวรรค์ เพราะทำให้มหาชนมีความสุข  ลืมทุกข์ได้บ้าง  ที่กระผมร้องไห้เพราะมีความเสียใจว่า  ครูอาจารย์ไม่น่าสอนในสิ่งที่ผิดแบบนี้เลย

หลังจากนั้นมาได้ขอบวชกับพระพุทธองค์ และเพียรปฎิบัติจนได้บรรลุธรรม  สำเร็จเป็นพระอรหันต์ในวันน้น
===

ขอเพียงมีสิ่งที่คนชอบใจ  

ปุถุชนผู้คลั่งไคล้ในกาม  ย่อมคลั่งใคล้ผู้นั้น

ครั้นแล้วปุถุชนผู้ยินดีในกามก็ยกย่องผู้นั้น  ให้เป็นเลิศ เป็นดาราครับ