อันความดี มีเสนียด ทีความเด่น
มันกลายเป็น จุดยื้อแย่ง แห่งพวกหา
คนบ้าดี เห็นคนเด่น เป็นเสี้ยนตา
คนฤษยา มุ่งย่ำยี คนดีเกิน
อีกทางหนึ่ง ซึ่งหลีก ไม่ค่อยไหว
ยิ่งดีไป ก็ยิ่งให้ คนสรรเสริญ
มีคนมา กราบไหว้ หรืออัญเชิญ
ไม่น่าเพลิน มันรบกวน ไม่ชวนสบาย,
เหตุดังนั้น ท่านสอน ให้หลีกหนี
พ้นความชั่ว ความดี สิ้นทั้งหลาย
หรือทำจิต ให้สนิท ดุจดั่งตาย-
จากดี-ชั่ว ทั้งหลาย : ได้นิพพาน ฯ
