ลักษณะการพูดของอสัตบุรุษ
ภิกษุ ท. ! บุคคลประกอบด้วยธรรม๔ประการ
เป็นที่รู้กันว่าเป็นอสัตบุรุษ.
๔ ประการ อย่างไรเล่า ? ๔ ประการ คือ :-
(๑) ภิกษุ ท. ! อสัตบุรุษในกรณีนี้ แม้ไม่มีใคร
ถามถึงความไม่ดีของบุคคลอื่นก็นำมาเปิดเผยให้ปรากฏ
ไม่ต้องกล่าวถึงเมื่อถูกใครถาม; ก็เมื่อถูกใครถามถึง
ความไม่ดีของบุคคลอื่นก็นำเอาปัญหาไปทำให้ไม่มีทาง
หลีกเลี้ยวลดหย่อนแล้วกล่าวความไม่ดีของผู้อื่นอย่างเต็มที่
โดยพิสดาร. ภิกษุท. ! ข้อนี้พึงรู้กันเถิดว่าคนคนนี้เป็น
อสัตบุรุษ.
(๒) ภิกษุท. ! อสัตบุรุษอย่างอื่นยังมีอีกคือ
แม้ถูกใครถามอยู่ถึงความดีของบุคคลอื่นก็ไม่เปิดเผย
ให้ปรากฏไม่ต้องกล่าวถึงเมื่อไม่ถูกใครถาม; ก็เมื่อถูก
ใครถามถึงความดีของบุคคลอื่นก็นำเอาปัญหาไปทำให้
ลดหย่อนไขว้เขวแล้วกล่าวความดีของผู้อื่นอย่างไม่พิสดาร
เต็มที่. ภิกษุท. ! ข้อนี้พึงรู้กันเถิดว่าคนคนนี้เป็นอสัตบุรุษ.
(๓) ภิกษุท. ! อสัตบุรุษอย่างอื่นยังมีอีกคือ
แม้ถูกใครถามถึงความไม่ดีของตนก็ปกปิดไม่เปิดเผย
ให้ปรากฏไม่ต้องกล่าวถึงเมื่อไม่ถูกใครถาม; ก็เมื่อถูกใคร
ถามถึงความไม่ดีของตนก็นำเอาปัญหาไปทำให้ลดหย่อน
ไขว้เขวแล้วกล่าวความไม่ดีของตนอย่างไม่พิสดารเต็มที่.
ภิกษุท. ! ข้อนี้พึงรู้กันเถิดว่าคนคนนี้เป็นอสัตบุรุษ.
(๔) ภิกษุท. ! อสัตบุรุษอย่างอื่นยังมีอีกคือ
แม้ไม่มีใครถามถึงความดีของตนก็นำมาโอ้อวดเปิดเผย
จะกล่าวทำไมถึงเมื่อถูกใครถาม; ก็เมื่อถูกใครถามถึงความดี
ของตนก็นำเอาปัญหาไปทำให้ไม่ลดหย่อนหลีกเลี้ยว
กล่าวความดีของตนอย่างเต็มที่โดยพิสดาร. ภิกษุท. !
ข้อนี้พึงรู้กันเถิดว่าคนคนนี้เป็นอสัตบุรุษ.
ภิกษุท. ! บุคคลผู้ประกอบด้วยธรรม๔ประการ
เหล่านี้แลเป็นที่รู้กันว่าเป็นอสัตบุรุษ.
